loading...

حسام قدس

بازدید : 47
يکشنبه 3 دی 1402 زمان : 19:16

پرخاشگری در کودکان رفتاری است که منجر به آسیب رساندن به خود، دیگران یا اموال می شود. این می تواند شامل رفتارهای فیزیکی مانند ضرب و شتم، گاز گرفتن یا پرتاب اشیا، یا رفتارهای کلامی مانند تهدید، توهین یا افترا باشد. پرخاشگری در کودکان می تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در دوران کودکی و نوجوانی دیده می شود.

علت پرخاشگری در کودکان

مواردی زیادی در دنیای خاتواده ها سبب بروز مشکلات رفتاری و ایجاد اختلال در روابط مثبت و مناسب میان والدین و کودکان می شود. پرخاشگری یکی از مشکلات شایع در میان کودکان است که بسیاری از خانواده ها و پدر و مادر هایی که فرزندان کودک پرخاشگر دارند مشکلات زیادی برای درمان و بهبود این اختلال در او دارند.

پژوهش ها اثبات نموده است که بسیاری از نوجوان و جوانانی که در اواسط زندگی خود پرخاشگر هستند و به نوع با اختلالات پرخاشگری درگیر هستند در دوران کودکی خود از والدین خود پرخاشگری دیده اند. به صورت کلی نمی شود برای پرخاشگری تعریف خاص و دقیق اراده نمود اما پژوهش های روانشناسی و پزشکی نشان می دهد که پرخاشگری به نوعی رفتاری است که در آن شخص پرخاشگر می خواهد و قصد دارد تا با صدمه زدن به فرد دیگر از لحاظ جسمی و روحی به هدف خود برسد.

در واقع می شود گفت که شخص پرخاشگر می خواهد تا با استفاده از پرخاشگری خود موجبات آزار و اذیت دیگری را فراهم نماید.

کمبود چه ویتامینی باعث پرخاشگری در کودکان میشود

کمبود ویتامین D و ویتامین های گروه B از جمله عواملی هستند که می توانند باعث پرخاشگری در کودکان شوند.

ویتامین D برای رشد و نمو طبیعی استخوان ها و دندان ها ضروری است. همچنین در عملکرد صحیح سیستم عصبی و مغز نیز نقش دارد. کمبود ویتامین D می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود، از جمله:

  • نرمی استخوان ها
  • افسردگی
  • اضطراب
  • رفتارهای پرخاشگرانه

مطالعات نشان داده اند که کودکانی که کمبود ویتامین D دارند، بیشتر از کودکان سالم رفتارهای پرخاشگرانه و قانون شکنانه از خود نشان می دهند.

علت پرخاشگری کودکان زیر ۳ سال

پرخاشگری در کودکان زیر ۳ سال، می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. برخی از این دلایل عبارتند از:

  • عدم توانایی در بیان احساسات: کودکان زیر ۳ سال، هنوز نمی توانند احساسات خود را به طور واضح بیان کنند. آنها ممکن است از رفتارهای پرخاشگرانه برای بیان احساساتی مانند خشم، ناامیدی، ترس یا حسادت استفاده کنند.
  • عدم توانایی در کنترل تکانه ها: کودکان زیر ۳ سال، هنوز به طور کامل نمی توانند تکانه های خود را کنترل کنند. آنها ممکن است به سرعت عصبانی شوند و نتوانند احساسات خود را به طور سالم بیان کنند.
  • الگوپذیری از دیگران: کودکان از رفتارهای اطرافیان خود، الگوبرداری می کنند. اگر والدین یا سایر اعضای خانواده، رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشند، احتمال اینکه کودک نیز این رفتارها را یاد بگیرد، بیشتر است.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند تنش های خانوادگی، خشونت خانگی یا فقر، می توانند باعث پرخاشگری در کودکان شوند.

منبع : پرخاشگری در کودکان ✔️ درمان معجزه آسا

بازدید : 56
جمعه 24 آذر 1402 زمان : 10:23

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی به کودکان می آموزد که حرف شنوی یکی از مهم ترین ویژگی های یک انسان خوب است. حرف شنوی باعث می شود که کودکان از خطرات دوری کنند و به سلامت خود آسیب نرسانند.

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی یکی از مهم ترین مهارت های زندگی است که می تواند در موفقیت آنها در تمام زمینه ها نقش داشته باشد. کودکانی که حرف گوش می کنند، بیشتر احتمال دارد که:

  • از خود و دیگران در برابر خطرات محافظت کنند.
  • قوانین و مقررات را رعایت کنند.
  • در مدرسه و محل کار موفق شوند.
  • روابط سالم و مثبتی با دیگران برقرار کنند.

در واقع، حرف شنوی پایه و اساس بسیاری از مهارت های زندگی دیگر مانند احترام به دیگران، مسئولیت پذیری و حل مسئله است.

۱.قصه آنوشا، دختر حرف شنو

روزی روزگاری، دختری به نام آنوشا در یک خانواده ی مهربان زندگی می کرد. آنوشا دختری باهوش و خوش اخلاق بود، اما یک مشکل داشت: او حرف گوش نمی کرد. یک روز، آنوشا با مادرش به پارک رفته بود. مادرش به او گفت: «اونقدر از روی پله ها بالا و پایین نپر که حواست پرت بشه و زمین بخوری.»

اونوشا به حرف مادرش گوش نکرد و از روی پله ها بالا و پایین پرید. یک دفعه، حواشش پرت شد و زمین خورد. پایش شکست و به بیمارستان رفت. وقتی آنوشا از بیمارستان مرخص شد، مادرش به او گفت: «اگه حرف گوش می کردی، پایت نمی شکست.»

اونوشا از اینکه حرف مادرش را گوش نکرده بود، پشیمان شد. او قول داد که همیشه حرف گوش کند. از آن روز به بعد، آنوشا همیشه حرف مادرش را گوش می کرد. او دیگر از روی پله ها بالا و پایین نمی پرید و حواسش به حرف های مادرش بود.

یک روز، آنوشا با پدرش به بازار رفته بود. پدرش به او گفت: «از این خیابان رد نشو که خطرناکه.» اونوشا به حرف پدرش گوش کرد و از آن خیابان رد نشد. او به جای آن، از خیابان دیگری رد شد که امن تر بود.

پدر آنوشا از اینکه او حرفش را گوش کرده بود، خیلی خوشحال شد. او به آنوشا گفت: «خیلی خوشحالم که بالاخره حرف گوش می کنی.» اونوشا لبخندی زد و گفت: «من همیشه حرف شما رو گوش می کنم.»

از آن روز به بعد، آنوشا همیشه حرف پدر و مادرش را گوش می کرد. او می دانست که حرف شنوی خیلی مهم است و می تواند از او در برابر خطرات محافظت کند.

۲.قصه حسنی حرف گوش کن

یکی بود، یکی نبود، زیر گنبد کبود، پسری بود به اسم حسنی که خیلی حرف گوش نمی کرد. حسنی همیشه دوست داشت هر کاری دلش می خواست انجام دهد، حتی اگر پدر و مادرش به او می گفتند که آن کار را انجام ندهد.

یک روز، مادر حسنی به او گفت: «حسنی جان، امروز می خواهیم برویم پارک.» حسنی با خوشحالی گفت: «باشه، مامان.»

حسنی و مادرش وسایل مورد نیازشان را جمع کردند و راهی پارک شدند.

وقتی به پارک رسیدند، مادر حسنی به حسنی گفت: «حسنی جان، لطفاً از درختان بالا نرو.» حسنی با بی حوصلگی گفت: «چرا؟»

مادر حسنی گفت: «چون خطرناک است.»

حسنی گفت: «من که بلدم از درختان بالا برم.» و بدون توجه به حرف مادرش، از درختی بالا رفت.

حسنی تا بالای درخت رفت و داشت از آن لذت می برد که ناگهان شاخه درخت شکست و حسنی افتاد. حسنی زمین خورد و از ناحیه دستش آسیب دید.

مادر حسنی با دیدن حسنی که روی زمین افتاده بود، خیلی ناراحت شد و به او گفت: «حسنی، ببین چه کار کردی؟ به حرف من گوش نمی دهی و حالا آسیب دیدی.» حسنی با ناراحتی گفت: «آخ، دستم درد می کند.»

مادر حسنی حسنی را به خانه برد و دستش را پانسمان کرد. حسنی بعد از این ماجرا فهمید که حرف گوش نکردن کار اشتباهی است. او از مادرش عذرخواهی کرد و قول داد که از این به بعد همیشه به حرف های او گوش دهد.

نتیجه

قصه کودکانه در مورد حرف شنوی یکی از مهم ترین ارزش های زندگی است. گوش کردن به حرف بزرگترها می تواند از ما در برابر خطرات محافظت کند و به ما کمک کند که انسان های بهتری شویم.

منبع : قصه کودکانه در مورد حرف شنوی ✔️ ۵ داستان آموزنده

بازدید : 54
جمعه 24 آذر 1402 زمان : 10:13

علت شب ادراری در کودکان، که به آن بی اختیاری ادرار در خواب نیز گفته می شود، وضعیتی است که در آن کودک به طور مکرر در خواب ادرار می کند. این وضعیت می تواند برای کودکان و والدین آنها ناراحت کننده باشد، اما معمولاً یک مشکل جدی نیست.

شب ادراری یک مشکل بسیار رایج است. در حدود ۵ میلیون کودک در ایالات متحده آمریکا به صورت شبانه تخت خود را خیس می کنند که شامل ۲۰ درصد از کودکان ۵ ساله، ۱۰ درصد از ۷ ساله ها و ۵ درصد ۱۰ ساله ها می باشد. اکثر کودکان به این دلیل رختخواب خود را خیس می کنند که نمی‌توانند به صورت فیزیکی در طول شب ادرار خود را نگه دارند.

در شرایطی که کودک شما دارای نشانه هایی دیگر نمی باشد شب ادراری اغلب اوقات نرمال است. نکته مهمی که باید به یاد داشته باشید این است که شب ادراری کاملاً غیر ارادی است و کودک شما نمی تواند آن را کنترل کند. اما راه هایی وجود دارند که شما یا دکتر کودک شما می تواند به او کمک کند. در این مقاله به بررسی علل شب ادراری پرداخته ایم.

علت شب ادراری در کودکان

مسئله شب ادراری کودکان به طور کامل شناخته شده نیست، برای اغلب کودکان شب ادراری یک مرحله رشدی عادی هست و احتمالا به دلیل یک یا چند تا از فاکتورهای زیر رخ می دهد.

  1. بدن کودک شما هنوز در حال رشد است: کودک شما رخت خواب خود را خیس می کند زیرا مغز، سیستم عصبی و مثانه وی هنوز در حال روشن و شکل گیری هستند. شما نمی توانید رشد فیزیکی کودک را زیر سوال ببرید به علاوه یک فرآیند رشدی برای خشک ماندن در طول شب لازم است همان طور که برای رشد دندان‌ها و افتادن دندانهای شیری لازم است.
  2. فاکتورهای ژنتیکی: اگر هر کدام از والدین سابقه شب ادراری داشته باشد با احتمال بیشتری کودک شب ادراری را تجربه خواهد کرد.
  3. کودک ادرار زیادی را در شب تولید می کند: ممکن است بدن کودک به مقدار کافی هورمونی که میزان ادرار شبانه را کاهش می دهد تولید نمی کند، در حالی که خوردن نوشیدنی زیاد نزدیک وقت خواب می‌تواند نقشی در میزان ادرار شبانه داشته باشد، محدود کردن مایعات قبل از ساعت خواب تاثیری در شب ادراری نخواهد داشت.
  4. سنگین بودن خواب عمیق: ممکن است خواب کودک شما به قدری سنگین باشد که زمانیکه مثانه پر است سیگنال لازم به مغز نرسد و یا آن سیگنال برای بیدار کردن کودک شما کافی نباشد.
  5. نا منظم شدن عادات روتین کودک: ممکن است زمانی که کودک شما بسیار خسته است، یا مقداری بیمار است یا احساس استرس می‌کند شب ادراری داشته باشد. یک تغییر بزرگ در زندگی مثل یک خواهر و برادر جدید و رفتن به مدرسه جدید ممکن است احتمال شب ادراری را بیشتر کند.
  6. عوامل رشد: رشد مغز و سیستم عصبی کودک برای کنترل مثانه در هنگام خواب به زمان نیاز دارد. شب ادراری اغلب در کودکان زیر ۵ سال دیده می شود، زیرا مغز و سیستم عصبی آنها هنوز در حال رشد است.
  7. وجود یک اختلال زیربنایی: وضعیت طبی کودک و برخی از مشکلات طبی مانند یبوست یا عفونت مجاری ادرار (که به راحتی قابل درمان هستند) می‌توانند موجب شب ادراری شوند. در موارد نادر، شب ادراری می تواند ناشی از یک مشکل پزشکی زمینه ای باشد، مانند:
  • عفونت مجاری ادراری
  • دیابت
  • آپنه خواب
  • آسیب به نخاع
  • ناهنجاری های ساختاری مثانه یا کلیه

علائم شب ادراری در کودکان

علائم شب ادراری در کودکان عبارتند از:

  • خیس کردن رختخواب به صورت مکرر و غیرارادی در طول شب
  • عدم آگاهی کودک از خیس شدن رختخواب
  • عدم وجود علائم جسمی یا عصبی زمینه‌ای

در برخی موارد، شب ادراری ممکن است با علائم دیگری همراه باشد، از جمله:

  • تکرر ادرار در طول روز
  • احساس فوریت ادرار
  • ادرار کردن در طول روز در لباس زیر
  • سوزش یا درد هنگام ادرار
  • ادرار خونی

درمان فوری شب ادراری

درمان فوری شب ادراری و درمان قطعی شب ادراری کودکان وجود ندارد. شب ادراری یک مشکل شایع در کودکان است که معمولاً تا سن ۵ سالگی برطرف می شود. در صورت بروز شب ادراری در کودکان بالای ۵ سال، باید به پزشک مراجعه شود تا علت شب ادراری در کودکان مشخص شود.

در برخی موارد، شب ادراری می تواند ناشی از مشکلات پزشکی مانند عفونت دستگاه ادراری، دیابت یا مشکلات خواب باشد. در این موارد، درمان مشکل پزشکی زمینه ای می تواند به درمان شب ادراری نیز کمک کند.

در برخی دیگر از موارد، شب ادراری می تواند ناشی از عوامل روانی مانند استرس یا اضطراب باشد. در این موارد، درمان های روانی مانند مشاوره یا روان درمانی می تواند به درمان شب ادراری کمک کند.

در صورت عدم وجود مشکل پزشکی زمینه ای یا عوامل روانی، می توان از روش های زیر برای درمان فوری شب ادراری استفاده کرد:

  • محدود کردن مصرف مایعات قبل از خواب: کودکان باید از مصرف مایعات در ساعت های نزدیک به خواب خودداری کنند.
  • بیدار کردن کودک در شب: می توان کودک را در ساعت های مشخصی از شب بیدار کرد تا به دستشویی برود.
  • استفاده از هشدارهای شبانه: هشدارهای شبانه دستگاه هایی هستند که در صورت خیس شدن بستر کودک، زنگ می زنند. این هشدارها می توانند به کودک کمک کنند تا یاد بگیرند که قبل از خیس شدن بستر خود را بیدار کنند.

در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای خاصی را برای درمان شب ادراری تجویز کند. این داروها معمولاً تنها در صورتی تجویز می شوند که سایر روش های درمانی موثر نباشند.

منبع: علت شب ادراری در کودکان

بازدید : 52
دوشنبه 20 آذر 1402 زمان : 20:16

لکنت زبان در کودکان یک اختلال گفتاری است که باعث تکرار، کشش یا وقفه در گفتار می‌شود. این اختلال می‌تواند در هر سنی ایجاد شود، اما بیشتر در کودکان بین ۲ تا ۴ سالگی شروع می‌شود.

در برخی موارد، داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب نیز ممکن است برای درمان لکنت زبان در کودکان استفاده شوند. این داروها معمولاً فقط در مواردی استفاده می‌شوند که درمان‌های گفتار درمانی موثر نبوده‌اند.

لکنت زبان در کودکان

یکی از مسائل و مشکلات خاص دوران کودکی اختلالات و ناروانی­های گفتاری است که از جمله شایع­ترین آنها می­توان از لکنت زبان نام برد. بر طبق چهارمین راهنمای تشخیصی و آماری بیماری­های روانی، لکنت زبان نوعی آشفتگی و اختلال در روانی گفتار است که به صورت تکرار صداها، کشش صداها، قطع­روانی کلام، تکرار کلمات، مکث بین واژه­ها، ناموزونی تکلم و جایگزین کردن واژه ها به منظور جلوگیری از کشش صداها در بین کودکان و نوجوانان مشاهده می­شود.

اغلب کودکانی که دچار لکنت زبان هستند، می­دانند که چه می­خواهند بگویند و شاید بارها نیز آن را تمرین وتکرار کرده­اند. ولی به­ راحتی و در شرایطی خاص قادر به بیان آن نمی­باشند. آنان برای این­که بتوانند فشار حاصله از وقفه ­های غیرارادی کلام­شان را کاهش دهند، دچار پریشانی و آَشفتگی می­شوند و سعی دارند با تلاش و کلنجار بسیار حرف خودشان را بزنند.

علل لکنت زبان

علت دقیق لکنت زبان هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما عوامل مختلفی در ایجاد آن نقش دارند، از جمله:

  • عوامل ژنتیکی: لکنت زبان در خانواده‌ها ارثی است.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند استرس، اضطراب یا ضربه عاطفی می‌توانند باعث تشدید لکنت زبان شوند.
  • عوامل عصبی: برخی از تحقیقات نشان می‌دهند که لکنت زبان ممکن است با اختلال در عملکرد مغز مرتبط باشد.

همانطور که هیچ دوکودکی کاملاً شبیه به هم نمی­باشند، لکنت نیز در همۀ کودکان به یک شکل نمی­باشد. درگروهی از کودکان لکنت همراه با اضطراب، فشارهای عصبی، تیک­های جسمانی، تغییر حالات چهره و حتی گریۀ کودک است و در گروهی دیگر، لکنت موجب ناتوانایی های شدید ارتباطی درآنان می­شود. لکنت در بین­کودکان خردسال، ناپایدار وگذراست و می­تواند از یک روز به روز دیگر و از یک موقعیت تا موقعیت دیگر تغییر کند.

پیشنهاد مشاور: درمان لکنت زبان کودک

لکنت زبان در کودکان باعث آسیب های زیادی در آینده کودک می شود. درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینی بهبود دهد. برای صحبت با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

میزان شیوع لکنت زبان

میزان شیوع لکنت زبان در بین کودکان تقریباً ۵ درصد است و معمولاً تا سنین جوانی، ۸۰-۵۰ درصد این افراد با رسیدگی و درمان­ به موقع بهبود پیدا می­کنند. هم­چنین لکنت زبان در بین پسرها ۵-۴ برابر دخترهاست و سیر بیماری نیز در بین پسرها طولانی­تر است.

به­ طورکلی، اغلب مشکلات­ گفتاری در سنین ۵-۲ سالگی (یعنی زمانی که کودکان در حال فراگیری مهارتهای کلامی گوناگون، استفاده از لغات جدید، به­کارگیری جملات طولانی­تر، صحبت در میان جمع و بیان نظرات و افکارشان هستند) و ۷-۵ سالگی (یعنی زمان آغاز مدرسه، برانگیختگی برای یادگیری و کنجکاوی، هیجان ناشی از کلاس و درس، کسب مهارتهای اجتماعی و ورود به اجتماع بزرگ­تر هستند) ،آغاز می­شود.

منبع : لکنت زبان در کودکان ✔️ درمان قطعی و تشخیص روانشناسی

بازدید : 50
دوشنبه 20 آذر 1402 زمان : 20:06

کاردرمانی کودکان چیست؟ یک رشته توانبخشی است که بر کمک به کودکان برای توسعه و حفظ مهارت های لازم برای انجام فعالیت های روزمره تمرکز دارد. کاردرمانگران کودکان با کودکانی که دارای طیف وسیعی از شرایط، از جمله اختلالات حرکتی، اختلالات یادگیری، اختلالات طیف اوتیسم (ASD) و اختلالات پردازش حسی هستند، کار می کنند.

کاردرمانی کودکان می تواند برای کمک به کودکان در زمینه های زیر مفید باشد:

  • مهارت های حرکتی، مانند راه رفتن، دویدن، پریدن، نوشتن و استفاده از قاشق و چنگال.
  • مهارت های شناختی، مانند توجه، تمرکز، حافظه و حل مسئله.
  • مهارت های اجتماعی، مانند برقراری ارتباط، بازی و همکاری با دیگران.
  • مهارت های خودیاری، مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و نظافت شخصی.

کاردرمانی کودکان چیست


کاردرمانی کودکان یک رشته توانبخشی است که به کودکان در توسعه و بهبود مهارت های حرکتی، شناختی، حسی و اجتماعی کمک می کند. این می تواند به کودکانی که دارای طیف وسیعی از نیازها هستند، از جمله کودکان با معلولیت های جسمی یا رشدی، اختلالات یادگیری یا مشکلات رفتاری کمک کند.

کاردرمانگران کودکان از طیف وسیعی از فعالیت ها و تکنیک ها برای کمک به کودکان در رسیدن به اهداف خود استفاده می کنند. برخی از رایج ترین فعالیت های کاردرمانی کودکان عبارتند از:

  • فعالیت های بدنی برای بهبود مهارت های حرکتی درشت و ظریف
  • فعالیت های بازی و سرگرمی برای تقویت مهارت های شناختی و اجتماعی
  • فعالیت های حسی برای کمک به کودکان در پردازش اطلاعات حسی
  • آموزش مهارت های زندگی روزمره برای کمک به کودکان در انجام کارهایی مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و استفاده از توالت

مجموعه این عوامل می تواند باعث بروز مشکلاتی دیگر از جمله از دست دادن اعتماد به نفس و افسردگی در فرد شود. در این شرایط کار درمانی می تواند از طریق انجام فعالیت هایی در سه بخش روانی، جسمی و ذهنی، به بهبود شرایط فرد و بازگشت به زندگی عادی کمک کند.

فواید کاردرمانی کودکان

کاردرمانی کودکان به کودکانی که در انجام فعالیت‌های روزمره خود مشکل دارند، کمک می‌کند تا توانایی‌های خود را بهبود بخشند و استقلال بیشتری در زندگی داشته باشند.

فواید کاردرمانی کودکان عبارتند از:

  • افزایش استقلال: یکی از مهم‌ترین اهداف کاردرمانی کودکان، افزایش استقلال آنهاست. کاردرمانی به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های لازم برای انجام فعالیت‌های روزمره خود را بیاموزند، مانند غذا خوردن، حمام کردن، لباس پوشیدن، راه رفتن، نوشتن و غیره.
  • تقویت مهارت‌های حرکتی: کاردرمانی می‌تواند به تقویت مهارت‌های حرکتی کودکان کمک کند، مانند مهارت‌های حرکتی درشت (مانند راه رفتن، دویدن، پریدن) و مهارت‌های حرکتی ظریف (مانند گرفتن اشیا، نوشتن، نقاشی).
  • تقویت مهارت‌های شناختی: کاردرمانی می‌تواند به تقویت مهارت‌های شناختی کودکان کمک کند، مانند توجه، حافظه، حل مسئله، تفکر انتزاعی و غیره.
  • تقویت مهارت‌های اجتماعی: کاردرمانی می‌تواند به تقویت مهارت‌های اجتماعی کودکان کمک کند، مانند ارتباط کلامی، ارتباط غیرکلامی، بازی و تعامل با همسالان.
  • کاهش مشکلات رفتاری: در برخی موارد، کاردرمانی می‌تواند به کاهش مشکلات رفتاری کودکان کمک کند، مانند پرخاشگری، بیش فعالی و نقص توجه.

کاردرمانی مناسب چه افرادی است؟

کار درمانی می تواند برای گروه های مختلفی از افراد از سنین کودکی تا پیری مورد استفاده قرار گیرد. به طور کلی، می توان گفت طیف وسیعی از افراد که وجه مشترک همه ی آن ها نیاز به دریافت خدمات بازتوانی جسمی یا روانی هستند می توانند از کار درمانی استفاده کنند.

این گروه ها عبارتند از :

  • تجربه ی تصادف، سانحه و بیماری
  • افراد دارای مشکلات رفتاری ( شب ادراری ، اضطراب جدایی و… )
  • تاخیر های حرکتی و رشدی مانند تاخیر در راه رفتن و گردن گرفتن
  • افراد آسیب دیده مغز و نخاع
  • افراد دچار شده به مشکلات پس از جراحی
  • بیماران مغز و اعصاب ( سکته مغزی، ام اس و… )
  • بیماری ها و سندرم های مادر زادی ( فلج مغزی ، سندرم داون و … )
  • افراد دارای مشکلات یادگیری
  • اختلال توجه و تمرکز ( ADHD)
  • ناتوانی های پس از شکستگی و آسیب های ارتوپدی
  • افزایش توانمندی ها پس از قطع عضو
  • آسیب های شدید دست
  • تعویض مفصل و روماتیسم مفصلی
  • اختلالات حسی

کاردرمانی کودکان بیش فعال

کاردرمانی نوعی درمان است که به افراد در انجام فعالیت های روزمره کمک می کند. این می تواند شامل کودکان بیش فعال نیز باشد. کاردرمانی کودکان بیش فعال بر بهبود مهارت های زیر تمرکز دارد:

  • سازماندهی و برنامه ریزی
  • مشکلات پردازش حسی
  • توسعه مهارت های خودتنظیمی
  • مهارت های حرکتی ظریف و درشت
  • ایجاد استقلال در کارهای روزمره

کودکان بیش فعال اغلب مشکل در توسعه مهارت های خودتنظیمی دارند. آنها ممکن است مشکل در کنترل رفتار خود داشته باشند یا به راحتی تحریک شوند. کاردرمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینی بهبود دهد. برای صحبت با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کاردرمانی می تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی کودکان بیش فعال داشته باشد. با کمک کاردرمانگر، کودکان بیش فعال می توانند مهارت هایی را یاد بگیرند که به آنها کمک می کند در مدرسه، خانه و جامعه موفق شوند.

کاردرمانی کودکان کم توجه

کاردرمانی یک رویکرد درمانی است که بر بهبود عملکرد جسمی، شناختی و اجتماعی افراد تمرکز دارد. کاردرمانی کودکان کم توجه به بهبود مهارت های توجه، تمرکز، مهارت های سازماندهی، مهارت های تحصیلی و مهارت های اجتماعی آنها کمک می کند.

کاردرمانی کودکان کم توجه به روش های مختلفی انجام می شود، از جمله:

  • مشاوره و آموزش به والدین: کاردرمانگر به والدین کمک می کند تا در مورد اختلال کم توجهی و بیش فعالی (ADHD) و نحوه حمایت از کودک خود در خانه اطلاعات کسب کنند.
  • آموزش مدیریت زمان : کاردرمانگر به کودک کمک می کند تا یاد بگیرد چگونه زمان خود را به طور موثرتری مدیریت کند. این می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی و اجتماعی کودک کمک کند.
  • آموزش مهارت های اجتماعی : کاردرمانگر به کودک کمک می کند تا مهارت های اجتماعی خود را بهبود بخشد، مانند گوش دادن به دیگران، پیروی از دستورالعمل ها و مشارکت در فعالیت های گروهی. این می تواند به بهبود روابط کودک با دیگران کمک کند.
  • تطابقات محیطی : کاردرمانگر ممکن است پیشنهادات خاصی برای تغییر محیط کودک ارائه دهد تا آن را برای او آسان تر کند. این می تواند شامل ایجاد تغییرات در نور، صدا یا سازماندهی محیط باشد.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین کاردرمانگران به صورت تضمینی به کودکان کم توجه می تواند به آنها کمک کند تا مهارت هایی را که برای موفقیت در مدرسه و زندگی روزمره خود نیاز دارند، توسعه دهند. کاردرمانگران مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با کودک و خانواده او همکاری می کند تا برنامه درمانی متناسب با نیازهای فردی کودک ایجاد کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

منبع : کاردرمانی کودکان چیست✔️ درمان تضمینی روانشناسی

بازدید : 47
دوشنبه 20 آذر 1402 زمان : 19:59

سوختگی کودکان نیاز به مراقبت بیشتری دارد چون ممکن است آسیب های زیادی به همراه داشته باشد چون پوست کودکان نازک است و در مقایسه با بزرگسالان توانایی آن ها کم است تا از خودشان مراقبت کنند.

به همین دلیل باید والدین و یا مراقبین کودک اطلاعات کافی در مورد سوختگی داشته باشند تا در صورت نیاز بتوانند اقدامات لازم برای پیشگیری و درمان فوری سوختگی انجام دهند.

سوختگی اگر شدید باشد می تواند به عفونت های بسیار بدی منجر شود که در صورت بی توجهی خطرات بسیاری برای کودک به همراه دارد و ممکن است منجر به مرگ کودک شود و سوختگی یکی از شایع ترین اتفاقات است که برای کودکان اتفاق می افتد.

اگر کودک شما دچار سوختگی شد باید محل سوختگی را زیر آب سرد قرار دهید و بعد از آن با باند یا گاز روی آن را ببندید.

اگر سوختگی بسیار شدید بود باید سریع به پزشک و مراکز درمانی مراجعه کنید و همچنین برای کاهش ترس و پیشگیری از عواقب آن می توانید از مشاور کمک بگیرید.

سوختگی کودکان

پوست کودکان بسیار ظریف و نازک است و هنگام سوختگی نسبت به بزرگسالان بیشتر به آن ها آسیب می رسد.

کودکان نمی توانند از خود دفاع کنند و ممک است در شرایط مختلفی دچار سوختگی شوند آن ها در صورت تماس با غذاها و مایعات داغ و یا سوختگی با برق و مواد شیمیایی دچار سوختگی شوند.

برای مقابله با سوختگی در کودکان باید از بروز حادثه جلوگیری کنید تا کودکان گرفتار سوختگی نشوند در این زمینه باید والدین به کودک خود آموزش های صحیح را بدهد تا به وسایلی که احتمال سوختگی دارد نزدیک نشود و به درستی کودک خود را تربیت کند.

انواع سوختگی کودکان

سوختگی به چهار دسته تقسیم می شود که درجه سوختگی در دسته های مختلف متفاوت می باشد.

چهار دسته را در زیر مورد بررسی قرار می دهیم.

  • سوختگی درجه اول: بخشی بیرونی پوست آسیب دیده است و بر روی پوست التهاب و قرمزی به وجود می آید، پوست قرمز می شود.
  • سوختگی درجه دو: در این وضعیت لایه های زیرین پوست درگیر سوختگی شده است و تاول هایی بر روی پوست ایجاد می شود و این تاول ها پوست نازک و شفافی دارند که در زیر آن آب جمع می شود.
  • سوختگی درجه سه: این سوختگی بسیار وسیع می باشد و لایه های عمیقی از پوست را درگیر کرده است.
  • سوختگی درجه چهار: این سوختگی بسیار وسیع تر بوده و شدت زیادی دارد به طوری که استخوان ها و سایر اندام ها را دچار مشکل می کند.

متخصصین برای اینکه سطح سوختگی را در کودکان تشخیص دهند و ببینتتد چه میزان از بافت های آن ها آسیب دیده است به سه تا چها روز زمان نیاز دارند.

هنگامی که کودک به سوختگی درجه سه و درجه چهار دچار می شود در این مواقع کودک باید در بیمارستان و تحت مراقبت های خاص باشد تا مشکلات دیگری برای او به وجود نیاید.

سوختگی کودکان با آب جوش

سوختگی با آب جوش یکی از شایع‌ترین انواع سوختگی در کودکان است. این نوع سوختگی می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما کودکان خردسال به دلیل کنجکاوی و عدم توانایی در کنترل خود، بیشتر در معرض خطر هستند. پس از سوختگی با فوریت های پزشکی تماس بگیرید تا به شما کمک کنند. مراحل زیر نیز می تواند به کودک شما کمک کند.

  1. فوراً محل سوختگی را زیر آب سرد جاری قرار دهید. این کار به خنک کردن پوست و کاهش درد کمک می کند. آب سرد را حداقل ۱۰ دقیقه روی محل سوختگی نگه دارید.
  2. پس از خنک شدن محل سوختگی، آن را با آب و صابون ملایم بشویید.
  3. موضع سوختگی را با یک پماد ضدعفونی کننده یا مرطوب کننده بپوشانید.
  4. موضع سوختگی را از پوشیدن لباس تنگ یا محکم دور نگه دارید.

    اگر سوختگی شدید است، باید به پزشک مراجعه کنید.

درمان سوختگی دست کودک با بخاری

سوختگی دست کودک با بخاری یکی از شایع‌ترین انواع سوختگی در کودکان است. این سوختگی می‌تواند در اثر تماس دست کودک با بخاری روشن، آب جوش، یا ظروف داغ ایجاد شود. سوختگی دست کودک با بخاری معمولاً سوختگی درجه یک یا دو است.

در صورت سوختگی دست کودک با بخاری، اقدامات زیر را انجام دهید:

  • کودک را از منبع سوختگی دور کنید.
  • ناحیه سوخته را زیر آب سرد جاری به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه نگه دارید. این کار به کاهش درد و تورم کمک می‌کند.
  • ناحیه سوخته را با آب خنک و صابون ملایم بشویید.
  • ناحیه سوخته را با گاز استریل یا پارچه تمیز بپوشانید.
  • اگر تاول در ناحیه سوخته وجود دارد، آن را نترکانید.
  • به کودک مایعات فراوان بدهید.

سوختگی های خفیف و نسبتا خفیف

در شرایط که وسعت سوختگی زیاد نیست به آن سوختگی خفیف گفته می شود و نیازی نیست که به مراکز درمانی مراجعه شود.

در این هنگام با استفاده از اقدامات زیر برای بهبود یافتن پوست استفاده می شود.

  • در اولین اقدام باید روند سوختگی را در کودک متوقف کنید اگر بخشی از موادی که باعث سوختگی شده بر روی پوست کودک وجود دارد و یا لباس و وسائل تزیینی کودک دچار حرارت شده است باید آن ها را از کودک دور کنید و مواد سوختنی را با روشی مناسب از روی پوست پاک کنید.
  • محلی که سوخته است را زیر آن سرد قرار دهید و به هیچ عنوان از یخ، خمیردندان و یا مواد دیگر بر روی سوختگی استفاده نکنید و بهترین روش همان آب سرد می باشد.
  • پس از آنکه محل سوخته شده را خشک کرد با استفاده از پنبه یا گاز تمیز محل سوختگی را ببندید.
  • اگر کودک بعد از سوختگی بسیار بی تابی و بی قراری می کند و درد زیادی دارد بهتر است با مشورت پزشک به کودک خود مسکن بدهید یا از پمادهای موضعی استفاده کنید.
  • برخی از گیاهان و مواد غذایی مانند عسل و آلوئه ورا می تواند برای بهبود سوختگی خوب و مناسب باشد اما قبل از استفاده از هر موادی بر روی پوست باید نظر متخصص را بپرسید چون ممکن است بعضی از این مواد باعث عفونت در زخم و مشکلات دیگری شوند.

منبع : سوختگی کودکان ✔️ انواع، درجات و درمان

بازدید : 46
پنجشنبه 16 آذر 1402 زمان : 13:04

کاهش اضطراب کنکور و امتحانات یکی از مشکلاتی است که بسیاری از دانش‌آموزان و دانشجویان در زمان آماده شدن برای امتحانات با آن مواجه می‌شوند. این اضطراب می‌تواند به شکل‌های مختلفی مانند تپش قلب، تعریق، خشکی دهان، لرزش بدن، مشکل در تمرکز و یادآوری مطالب، و ترس از شکست و ناکامی خود را نشان دهد. در برخی موارد، اضطراب امتحان می‌تواند آنقدر شدید باشد که عملکرد فرد را در امتحان مختل کند و مانع از کسب نتیجه مطلوب شود.

استرس و اضطراب دو پدیده‌ی روانی هستند که به طور طبیعی در زندگی افراد وجود دارند. استرس پاسخ بدن به موقعیت‌های چالش برانگیز یا تهدیدآمیز است. اضطراب نیز نوعی احساس نگرانی یا تشویش است که می‌تواند در موقعیت‌های مختلف بروز کند.

علل اضطراب امتحان

عوامل مختلفی می‌توانند در بروز اضطراب امتحان نقش داشته باشند. برخی از این عوامل عبارتند از:

  • ترس از شکست و ناکامی: یکی از مهم‌ترین عوامل اضطراب امتحان، ترس از شکست و ناکامی است. دانش‌آموزان و دانشجویان ممکن است از اینکه نتوانند نمره خوبی در امتحان کسب کنند یا به اهداف خود نرسیدند، دچار اضطراب شوند.
  • احساس عدم آمادگی: احساس عدم آمادگی نیز می‌تواند یکی از عوامل اضطراب امتحان باشد. دانش‌آموزان و دانشجویان ممکن است در صورت احساس عدم آمادگی برای امتحان، دچار نگرانی و اضطراب شوند.
  • فشارهای اجتماعی: فشارهای اجتماعی نیز می‌توانند در بروز اضطراب امتحان نقش داشته باشند. والدین، معلمان، و دوستان ممکن است با انتظارات و فشارهای خود، بر اضطراب دانش‌آموزان و دانشجویان بیافزایند.
  • عوامل فردی: برخی از افراد به طور طبیعی نسبت به موقعیت‌های استرس‌زا، مانند امتحانات، حساس‌تر هستند. این حساسیت می‌تواند ناشی از عوامل ژنتیکی، شخصیتی یا تجربیات گذشته باشد.
  • عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند انتظارات والدین، معلمان یا جامعه نیز می‌توانند بر اضطراب امتحان تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، اگر والدین یا معلمان انتظارات بالایی از دانش‌آموز داشته باشند، ممکن است دانش‌آموز احساس کند که تحت فشار است و این فشار می‌تواند منجر به اضطراب شود.
  • عوامل مربوط به امتحان: عوامل مربوط به امتحان، مانند نوع امتحان، مدت زمان امتحان، یا نحوه نمره‌گذاری امتحان نیز می‌توانند بر اضطراب امتحان تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، امتحانات شفاهی معمولاً باعث اضطراب بیشتری نسبت به امتحانات کتبی می‌شوند.

علاوه بر این، برخی از شرایط پزشکی نیز می‌توانند خطر ابتلا به اضطراب امتحان را افزایش دهند. به عنوان مثال، اختلال اضطراب فراگیر (GAD) و اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) می‌توانند باعث اضطراب شدید در موقعیت‌های اجتماعی، از جمله امتحانات شوند.

روانشناسی اضطراب کنکور و امتحان

مشاوره برای کاهش اضطراب کنکور و امتحانات می تواند در شکل های مختلفی انجام شود. برخی از مشاوران ممکن است بر روی کمک به افراد برای توسعه مهارت های مقابله ای و تکنیک های آرام سازی تمرکز کنند. دیگران ممکن است به افراد کمک کنند تا افکار و احساسات خود را در مورد امتحانات درک کنند و آنها را به روشی سالم مدیریت کنند. در نهایت، هدف مشاوره کمک به افراد برای کاهش اضطراب امتحان و بهبود عملکرد آنها در امتحانات است. در اینجا چند نمونه از روش هایی که یک مشاور می تواند در مدیریت اضطراب امتحان استفاده کند آورده شده است:

  • تکنیک های آرامش: تکنیک های آرامش مانند تنفس عمیق، مدیتیشن یا یوگا می تواند به افراد کمک کند تا بدن و ذهن خود را آرام کنند و اضطراب خود را کاهش دهند.
  • مهارت های مقابله ای: مهارت های مقابله ای مانند حل مسئله، مدیریت زمان و خودگویی مثبت می تواند به افراد کمک کند تا با چالش های امتحانی کنار بیایند.
    تغییر شناخت: تغییر شناخت به افراد کمک می کند تا افکار و باورهای منفی خود را در مورد امتحانات تغییر دهند.
  • درمان شناختی رفتاری: درمان شناختی رفتاری (CBT) یک نوع درمان روانشناختی است که به افراد کمک می کند تا افکار، احساسات و رفتارهای خود را تغییر دهند. CBT می تواند برای مدیریت اضطراب امتحان بسیار موثر باشد.

اگر از اضطراب امتحان رنج می برید، صحبت با یک مشاور می تواند یک راه موثر برای بهبود علائم شما باشد. یک مشاور می تواند به شما کمک کند تا علت اضطراب خود را درک کنید و راهکارهایی برای مدیریت آن پیدا کنید.

متخصصان استرس مرکز ستاره ایرانیان به شما کمک می کنند که علاوه بر کاهش استرس تمرکز، موفقیت تحصیلی خود را نیز افزایش دهید. برای اطلاع از شرایط مشاوره با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

راه‌های کاهش اضطراب امتحان

برای کاهش اضطراب کنکور و امتحانات، می‌توان از روش‌های مختلفی استفاده کرد. برخی از این روش‌ها عبارتند از:

  • آمادگی مناسب: یکی از بهترین راه‌های کاهش اضطراب امتحان، آمادگی مناسب برای امتحان است. دانش‌آموزان و دانشجویان باید سعی کنند با مطالعه منظم و مرور مطالب، آمادگی کاملی برای امتحان کسب کنند.
  • تغییر باورهای منفی: دانش‌آموزان و دانشجویان باید سعی کنند باورهای منفی خود را در مورد امتحان تغییر دهند. به عنوان مثال، می‌توانند به جای اینکه به خود بگویند “من حتماً در امتحان شکست می‌خورم”، به خود بگویند “من برای امتحان آماده هستم و تمام تلاشم را می‌کنم”.
  • استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخش: تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند تنفس عمیق، مدیتیشن، و یوگا می‌توانند به کاهش اضطراب امتحان کمک کنند.
  • استراحت کافی: استراحت کافی نیز برای کاهش اضطراب امتحان ضروری است. دانش‌آموزان و دانشجویان باید سعی کنند در شب قبل از امتحان، استراحت کافی داشته باشند تا بتوانند با انرژی کامل در جلسه امتحان حاضر شوند.
  • تغذیه مناسب: تغذیه مناسب نیز برای کاهش اضطراب امتحان مهم است. دانش‌آموزان و دانشجویان باید از مصرف غذاهای پرچرب، شور، و شیرین قبل از امتحان خودداری کنند.

متخصصان استرس مرکز ستاره ایرانیان به شما کمک می کنند که علاوه بر کاهش استرس تمرکز، موفقیت تحصیلی خود را نیز افزایش دهید. برای اطلاع از شرایط مشاوره با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

علائم استرس و اضطراب

علائم استرس و اضطراب می‌توانند جسمی، ذهنی و رفتاری باشند. برخی از علائم جسمی عبارتند از:

  • تپش قلب
  • تنفس سریع
  • تعریق
  • لرزش
  • سردرد
  • درد عضلات
  • خستگی

برخی از علائم ذهنی عبارتند از:

  • نگرانی
  • تشویش
  • بی‌قراری
  • تمرکز ضعیف
  • تصمیم‌گیری دشوار

برخی از علائم رفتاری عبارتند از:

  • پرخوری یا کم‌خوری
  • پرخاشگری
  • اجتناب از موقعیت‌های استرس‌زا

نقش والدین در کاهش اضطراب امتحان

والدین می‌توانند نقش مهمی در کاهش اضطراب کنکور و امتحانات فرزندان خود ایفا کنند. برخی از اقداماتی که والدین می‌توانند برای کاهش اضطراب امتحان فرزندان خود انجام دهند عبارتند از:

  • حمایت عاطفی: والدین باید از فرزندان خود حمایت عاطفی کنند و به آن‌ها اطمینان دهند که در هر شرایطی، پشتیبان آن‌ها هستند.
  • ایجاد فضای آرام در خانه: والدین باید سعی کنند فضای آرامی در خانه ایجاد کنند تا فرزندان آن‌ها بتوانند با آرامش به مطالعه بپردازند.
  • عدم ایجاد فشارهای اضافی: والدین باید از ایجاد فشارهای اضافی بر فرزندان خود خودداری کنند و به آن‌ها اجازه دهند تا با آرامش به آماده شدن برای امتحان بپردازند.

بازدید : 59
پنجشنبه 16 آذر 1402 زمان : 12:57

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودکان و نوجوانان (ODD) نوعی اختلال رفتاری است که در آن کودکان و نوجوانان الگوهای رفتاری مکرر و مداوم از نافرمانی، بی‌توجهی و خصومت را نسبت به مراجع قدرت نشان می‌دهند. این رفتارها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • بحث و گفتگو با بزرگسالان
  • امتناع از پیروی از دستورالعمل‌ها
  • عمداً انجام کارهایی که باعث آزار دیگران می‌شود
  • خشمگین یا کینه توز بودن
  • لجبازی

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی[۱] (ODD) یک اختلالی می باشد که بیشتر در کودکان و نوجوانان مشاهده می شود.

ویژگی های این اختلال عبارت از رفتار منفی، نافرمانی یا بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتار آزمایشی نرمال مشاهده شده در اکثر کودکان و در زمان های مختلف، بدتر می باشد. اکثر کودکان در دوره های مختلفی با مشکلاتی مواجه می شوند، به خصوص در طول دوره ۱۸ ماه تا سه سال و بعدا در طول دوره نوجوانی.

این دوره های سخت بخشی از فرآیند رشد نرمال مربوط به بدست آوردن احساس قوی تری نسبت به فردیت و جدا شدن از والدین می باشد.

با این وجود، اختلال بی اعتنایی و نافرمانی یک نوع رفتار بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتارهای فردی نرمال طولانی تر و شدیدتر می باشد، ولی آنقدر افراطی نمی باشد که شامل تخلف از قواعد اجتماعی یا حقوق دیگران باشد. راهنمای متخصصان سلامت روانی، راهنمای آماری و تشخیص اختلالات آماری، چهارمین چاپ، تجدید چاپ متنی[۲] (DSM – IV – TR)، ODD را به عنوان یکی از اختلالات رفتار مختل کننده دسته بندی کرده است.

عوامل و علائم

علائم اختلال اختلال بی اعتنایی و نافرمانی معمولاً در سنین ۶ تا ۸ سالگی شروع می شوند و در سنین نوجوانی به اوج خود می رسند. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

عوامل

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی به عنوان یک مشکل برای خانواده ها و نه برای افراد، نامگذاری شده است. این مشکل در خانواده هایی صورت می گیرد که برخی از فاکتورهای زیر یا تمامی آنها در آن خانواده وجود داشته باشند:

  • محدودیت های اعمال شده از طریق والدین بیش از حد سخت گیرانه یا سهل انگار می باشند، یا با یک ترکیب ناسازگارانه از هر دو این موارد می باشند.
  • زندگی خانواده بدون ساختار مشخص می باشد؛ قواعد، محدودیت ها و نظم ها نامعین می باشند یا به صورت ناسازگارانه ای اعمال می شوند.
  • حداقل یکی از والدین، رفتار متضادی در تعاملات خودش با سایر افراد دارد.
  • برای مثال، ممکن است که پدر یا مادر در مقابل کودک خودشان، جر و بحث های زیادی با همسایه ها، کارمندان مغازه، سایر اعضای خانواده و غیره داشته باشد.
  • حداقل یکی از والدین به دلیل مشکلات عاطفی والدین (همانند افسردگی)، جدایی یا طلاق و یا ساعات کاری، به صورت فیزیکی یا عاطفی در دسترس کودک نمی باشند.

رفتار بی اعتنایی صورت گرفته از طرف کودک، می تواند یک رفتاری برای احساس ایمنی یا به دست آوردن کنترل باشد. همچنین این رفتار می تواند نشان دهنده تلاش برای جلب توجه یک سرپرست بی مسولیت و بی علاقه باشد.

همچنین ممکن است که فاکتورهای ژنتیکی در ODD وجود داشته باشند؛ به نظر می رسد که این اختلال در اغلب مواقع در خانواده ها صورت می گیرند. با این وجود، این الگو می تواند نشان دهنده رفتار انعکاسی باشد که از نسل های قبلی یاد گرفته شده است و منعکس کننده تاثیرات ژن یا ژن های اختلالی نباشد.

علائم

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی (ODD) یک اختلال رفتاری است که در آن کودکان و نوجوانان به طور مداوم و مکرر رفتارهای مقابله جویانه، چالش برانگیز و نافرمانی از بزرگسالان، به ویژه والدین و معلمان خود، نشان می دهند. این رفتارها می تواند شامل موارد زیر باشد: این رفتارها در مقایسه با حالت معمولی این رفتارها در کودکان دارای سن و سطح رشد مناسب، به میزان بیشتری در افراد ODD مشاهده شود.

یک الگوی رفتار منفی، خسمانه و بی اعتنایی که حداقل به مدت شش ماه به طول می کشد، و شامل چهار (یا بیشتر از چهار) مورد از موارد پایینی در کودک وجود دارد. کودک:

  • کنترل وضعیت خودش را از دست می دهد
  • بیش از حد به افراد بزرگسال اصرار می کند
  • در اغلب مواقع نسبت به قواعد یا درخواست های افراد بزرگسال بی توجهی می کند
  • به صورت تعمدی تلاش می کند تا افراد را تحریک کند
  • به خاطر اشتباهات یا بدرفتاری های خودش، سایر افراد را سرزنش می کند
  • در اغلب مواقع، به صورت سریع از طریق سایر افراد تحریک می شود
  • در اغلب مواقع خشمگین و بی میل است
  • در اغلب مواقع کینه توز است

به منظور تشخیص دادن اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودک، باید اختلالات رفتاری منجر ایجاد اختلال قابل توجهی در عملکرد اجتماعی، آکادمیکی یا شغلی شود و این رفتار نباید صرفا در طول دوره های روان پریشی یا اختلال روانی صورت بگیرد.

در صورتی که فرد جوان ۱۸ ساله یا بزرگتر باشد، نباید معیارهای اختلال شخصیتی ضداجتماعی را داشته باشد

آمارها

فرض بر این است که اختلال بی اعتنایی و نافرمانی، تقریبا در ۶% از کودکان ایالات متحده صورت می گیرد. این اختلال در بین افراد دارای وضعیت اقتصادی – اجتماعی پایین تر، در سطح گسترده تری رواج دارد.

در یکی از مطالعات صورت گرفته، در ۸% از کودکان مربوط به خانواده های کم درآمد، ODD تشخیص داده شده بود. این اختلال معمولا در سن شش سالگی کودک مشخص می شود.

قبل از سن نوجوانی (در ۹ تا ۱۲ سالگی) میزان تشخیص این اختلال در پسران بیشتر از دختران می باشد، ولی میزان این تشخیص در دوره نوجوانی، ما بین دختران و پسران یکسان می باشد.

تخمین زده شده است که در حدود یک سوم از کودکانی که دارای اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) هستند، همچنین دارای ODD هم می باشند. کودکانی که ODD دارند، در اغلب موارد به عنوان افراد مضطرب یا افسرده هم شناخته می شوند.

منبع : اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودکان و نوجوانان✔️ نافرمانی مقابله ای

بازدید : 46
يکشنبه 12 آذر 1402 زمان : 19:16

ثبات و امنیت دو نیاز اساسی انسان هستند که در تمام مراحل زندگی برای او اهمیت دارند. ثبات به معنای آرامش و اطمینان خاطر است و امنیت به معنای دور بودن از خطر و تهدید. ایجاد ثبات و امنیت در زندگی می تواند به فرد کمک کند تا با آرامش و اطمینان خاطر به اهداف خود برسد و از استرس و اضطراب جلوگیری کند.

امنیت یک مفهوم مهم و پیچیده است که در بسیاری از زمینه‌های زندگی انسان نقش دارد. تأمین امنیت افراد، جامعه و محیط زیست یکی از مهم‌ترین اهداف هر حکومت و سازمانی است.

در سطح جامعه ثبات امنیت اصطلاحی است که برای توصیف وضعیتی استفاده می شود که در آن خطرات و تهدیدات برای امنیت فردی، اجتماعی یا ملی در سطح قابل قبولی کنترل شده است. این مفهوم اغلب با صلح و آرامش همراه است، اما لزوماً به معنای عدم وجود درگیری نیست. در واقع، ثبات امنیت اغلب مستلزم وجود یک سیستم مدیریتی کارآمد برای رسیدگی به درگیری ها و حفظ صلح است.

امنیت چیست

امنیت به معنای آزادی از هرگونه آسیب یا خطر است. امنیت می‌تواند در مورد افراد، گروه‌ها، جامعه، محیط زیست یا هر چیز دیگری که در معرض آسیب یا خطر است، مورد بحث قرار گیرد.

امنیت در معنای کلی به معنای احساس آرامش و اطمینان است. وقتی احساس می‌کنیم که از ما محافظت می‌شود و آسیبی به ما نمی‌رسد، احساس امنیت داریم. امنیت می‌تواند از طریق عوامل مختلفی مانند قانون، حکومت، جامعه، خانواده و حتی خود فرد تأمین شود.

امنیت در معنای خاص‌تر به معنای حفاظت از یک چیز در برابر آسیب یا خطر است. به عنوان مثال، امنیت ملی به معنای حفاظت از یک کشور در برابر تهدیدات خارجی است. امنیت سایبری به معنای حفاظت از اطلاعات و سیستم‌های رایانه‌ای در برابر حملات سایبری است. امنیت شخصی به معنای حفاظت از افراد در برابر آسیب‌های جسمی یا روانی است.

منبع: روش های ایجاد ثبات و امنیت در زندگی افراد

بازدید : 61
يکشنبه 12 آذر 1402 زمان : 19:11

محافظت از کودکان در فضای مجازی، در عصر حاضر، فضای مجازی بخش مهمی از زندگی کودکان و نوجوانان شده است. آنها از طریق اینترنت و شبکه های اجتماعی با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار می کنند، اطلاعات کسب می کنند و سرگرم می شوند. با این حال، فضای مجازی می تواند خطراتی نیز برای کودکان داشته باشد.

اینترنت بخشی از زندگی روزمره شده است و تصور کردن زندگی بدون آن برای کودکان بسیار سخت است. علاوه بر بازی کردن، کودکان برای درس و برقراری تماس با دوستان خود نیز به اینترنت متکی هستند. والدین ممکن است در آرزوی محدود کردن میزان استفاده از فضای مجازی برای اعضای کوچک خانواده باشند اما به یکباره محروم کردن آنها از دنیای اتصال و ارتباط نیز غیرعادلانه و غیرممکن است.

در صورتی که به دلایلی صحیح از اینترنت استفاده می شود پس دسترسی داشتن به آن ممکن است دارای فوایدی برای کودکان باشند. اما، خطراتی وجود دارد که والدین باید از آن آگاه باشند. همچنین، با وجود تهدید بدافزار و ویروس های کامپیوتری کودکان مستعد زورگویی (قلدری) های سایبری و مسائل غیراخلاقی خواهند بود.

مراحل زیر به شما اطمینان می دهد که اعضای کوچکتر خانواده عادات اینترنتی خوبی را ایجاد می کنند و در فضای مجازی ایمن می مانند.

محافظت از کودکان در فضای مجازی

برای محافظت از کودکان در فضای مجازی، والدین و مربیان می توانند اقدامات زیر را انجام دهند:

۱) درباره ریسک ها و خطرات گفتگو کنید.

اگر کودکان شما به اندازه کافی در استفاده از تکنولوژی و اینترنت کهنه کار هستند پس به قدر کافی بالغ هستند که بتوان درباره خطرات رسانه ای با آنها گفتگو کرد. شما نه باید کودکان را بترسانید و نه خیلی رک باشید بلکه طوری صحبت کنید که آنها خطرات حتمی جرم سایبری و سوءاستفاده های غیراخلاقی درک کنند. ایجاد ارتباطی باز در زمینه اینترنت بدان معناست که همه اعضای خانواده لزوم ایجاد یک نگرشی سالم در استفاده از آن را درک کنند.

۲) محدودیت ها را وضع کنید.

وضع کردن محدودیت های استفاده از اینترنت و تکنولوژی دارای فواید زیادی برای کودکان و خانواده ها به منظور محافظت از کودکان در فضای مجازی است. در سنین خیلی پایین موانع باید شما اعمال محدودیت هایی در استفاده از هر گونه رسانه اجتماعی و ارتباط با دوستان باشد. همانطور که کودکان بزرگ می شوند باید به آنها آزادی بیشتری داده شود اما این ایده خوبی برای محدود کردن میزان زمانی است که آنها می توانند صرف فضای مجازی و سایت های قابل دسترسی کنند. محدودیت های سنی در بازی ها باید اعمال شود. ممنوعیت استفاده از گوشی های هوشمند، تبلت ها و دیگر تکنولوژی ها در موقع صرف غذا می تواند موجب تعامل خانواده با یکدیگر شود.

۳) نظارت های والدینی را تحمیل کنید.

عصر دیجیتال، دنیا را برای کودکان گسترش داده است، اما مواردی وجود دارد که آنها نباید ببینند. کنترل گری های والدینی باید در جهت شبکه های پهن باند و سیار موجود در دستگاه های شخصی یا موتورهای جستجو به کار برده شود. این کارها بایدبرای جلوگیری کردن ازدسترسی به محیط های نامناسب با سن کودکان،خریدن اپلیکیشن ها و تغییر پسوردها و شرایط خصوصی اعمال می شود. مطالعات اخیر نشان می دهند که شمار بالایی از کودکان فیلم های پورن و دیگر مضمون های بزرگسالی در فضای مجازی را پیش از رسیدن به سن دوازده سالگی دیده اند و کنترل گری های والدین ابزار مؤثری برای پیشگیری از بروز خطرات این موارد است.

منبع : محافظت از کودکان در فضای مجازی ✔️ معایب، مزایا و درمان اعتیاد مجاز ی

تعداد صفحات : 0

درباره ما
موضوعات
آمار سایت
  • کل مطالب : 333
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 4
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 17124
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 21598
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 17125
  • بازدید ماه : 76713
  • بازدید سال : 1414876
  • بازدید کلی : 4285971
  • <
    اطلاعات کاربری
    نام کاربری :
    رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    کدهای اختصاصی